Tips 1

Opowiedz o swoim dzieciństwie

Tips 1_snakk om barndommen

Twoje dzieciństwo ma duży wpływ na to, jaka/jaki będziesz jako rodzic. Zastanów się i opowiedz o swoim dorastaniu, a także o tym, co chcesz, a czego nie chcesz przekazać dalej swojemu dziecku.

Porada

Przemyśl swoje dzieciństwo. Zapisz, co z niego chcesz, a czego nie chcesz przekazać swojemu dziecku. Pokaż to, co zapisałaś/eś swojemu partnerowi, położnej, lekarzowi lub pracownikowi poradni zdrowotnej.

W momencie narodzin mózg dziecka nie jest jeszcze całkiem rozwinięty. Oznacza to, że w pierwszych latach życia dziecka zachodzą w nim wielkie zmiany rozwojowe. Rozwój mózgu dziecka jest całkowicie zależny od obecności najbliższych opiekunów. Jako rodzice zapewniacie dziecku jedzenie, pociechę i zaspokajacie jego pozostałe potrzeby fizyczne, a także dbacie, by dać mu bezpieczeństwo, opiekę i stymulację, dzięki czemu dziecko uczy się wyrażać własne uczucia. Dzieci poszukują i przywiązują się do osób, które zapewniają im bezpieczeństwo i opiekę; w pierwszym okresie życia interakcja z zapewniającymi bezpieczeństwo dorosłymi jest absolutnie kluczowa.

Mózg dziecka jest zaprogramowany na interakcję z innymi osobami; dzieci komunikują się od dnia narodzin. Na początku komunikacja ta polega na tym, że dziecko płacze, a dorośli próbują odkryć właściwy sposób, by mu pomóc. Jako świeżo upieczeni rodzice po jakimś czasie też będziecie wiedzieć, czego dziecko potrzebuje, gdy płacze. Może to być na przykład jedzenie, sen lub pieszczoty i bliskość. Jeśli utrzymujesz z dzieckiem kontakt wzrokowy, stopniowo zacznie ono aktywniej uczestniczyć w interakcji poprzez uśmiech, spojrzenie, dźwięki oraz ruchy ciała. W miarę upływu kolejnych miesięcy interakcje między Wami będą przyczyniać się do rozwoju różnych form przywiązania pomiędzy dzieckiem a dorosłymi.

Potrzeba bycia otoczonym opieką i pielęgnowanym oraz potrzeba badania świata są najważniejsze dla wszystkich dzieci. Dlatego ważne jest dla rozwoju dziecka, by jak najwcześniej nawiązało ono więź ze stabilnymi emocjonalnie, bezpiecznymi dorosłymi. Bliskie relacje mają ogromne znaczenie dla rozwoju mózgu dziecka. Więź między dzieckiem a dorosłymi bazuje na właściwych interakcjach; dziecko nawiązuje różnego rodzaju więzi z różnymi dorosłymi. Rola rodzica polega zatem na tym, by radzić sobie zarówno z własnymi potrzebami i uczuciami, jak i potrzebami i uczuciami dziecka.

Każda osoba, która ma zostać rodzicem, posiada doświadczenia z własnego dzieciństwa i dorastania, zarówno złe, jak i dobre. Jeśli jako dziecko nie doświadczyłaś/eś bezpieczeństwa i dobrych interakcji z osobami, które powinny otoczyć Cię opieką, może to mieć wpływ na to, jak radzisz sobie w roli rodzica. Takie negatywne doświadczenia mogą sprawić, że będziesz bardziej narażona/y na to, by postępować tak samo wobec własnego dziecka. Mogą one także utrudnić Ci zaspokajanie potrzeb dziecka w zakresie bliskości i kontaktu lub wywoływać u Ciebie myśl o stosowaniu przemocy. Jeśli doświadczasz czegoś takiego lub widzisz, że Twój partner boryka się z takim problemem, ważne jest, byś otrzymała/otrzymał pomoc, dzięki której będziesz w stanie przemyśleć i przepracować swoje doświadczenia z dzieciństwa.

Pamiętaj

Dziecko potrzebuje bezpieczeństwa i opieki. Jeśli sama/sam nie zaznałaś/eś tego w dzieciństwie, może Ci być trudno dać to swojemu dziecku. Rozmawiaj o tym – dzięki temu będzie Ci łatwiej zrozumieć, jaki wpływ miało na Ciebie Twoje dzieciństwo.

Treści na tej stronie zostały opracowane we współpracy ze specjalistą psychologiem Andersem Dovranem oraz psychologiem i specjalistą ds. merytorycznych Stianem Tobiassenem; obaj są zatrudnieni w centrum Stine Sofie Senteret.