To normalne, że odczuwasz frustrację i bezsilność

Gdy zostajesz rodzicem, w Twoim życiu zachodzi wielka zmiana. Nagle nie jesteś już panią/panem własnego czasu, zaś długotrwały płacz dziecka może u wielu rodziców wywołać złość, frustrację i poczucie bezsilności. Te uczucia są absolutnie normalne, podobnie jak irytacja względem partnera, jaką możesz czuć w tym okresie. Należy jednak zadać sobie pytanie, czy mamy nad tymi uczuciami kontrolę. Złość, frustracja i poczucie bezsilności w zaskakująco niewielkim stopniu dotyczą zachowania dziecka, za to mają wiele wspólnego z tym, co Ty jako rodzic myślisz o sobie i dziecku. Większość rodziców zwykle jest w stanie przyjąć, że ich dziecko jest takie jak większość dzieci, a oni sami są wystarczająco dobrymi rodzicami. Jednak gdy ma się słabszy dzień, bardzo łatwo jest stać się wobec samego siebie nadmiernie krytycznym i pomyśleć, że nie jest się wystarczająco dobrym. W takich chwilach zdarza się, że traktujemy płacz dziecka jako coś, co robi ono „przeciwko” nam – czujemy się wtedy atakowani, choć przecież wiemy, że to całkowicie normalne, że małe dzieci płaczą. Może nam przyjść na myśl, że dziecko płacze nam „na złość” i że jesteśmy złymi rodzicami. To właśnie takie myśli są przyczyną frustracji i poczucia bezsilności.

Większość z nas dobrze wie, kiedy nasza złość i zdenerwowanie stają się silniejsze niż powinny. Stan, w którym tracimy nad sobą kontrolę i stajemy się nieprzewidywalni i przerażający, jest szkodliwy dla dziecka. Większość z nas odczuwa wyrzuty sumienia, gdy widzimy, że przestraszyliśmy dziecko, podczas gdy inni bagatelizują skutki takiego zachowania.

Istnieje wiele miejsc i wartościowych stron internetowych, które mogą pomóc Ci w kontrolowaniu złości i frustracji, między innymi strona www.littsint.no. Dowiedz się więcej w zakładce „Uzyskaj pomoc” na dole aplikacji.

Pamiętaj, że zawsze masz możliwość wybrać, co myślisz i jak zareagujesz, nawet jeśli nie zawsze masz takie wrażenie. Chodzi o to, by zrobić krok do tyłu, zdać sobie sprawę z tego, jak bardzo jesteś pobudzona/y i przypomnieć samemu sobie, że większość myśli o tym, dlaczego dziecko zachowuje się tak, a nie inaczej, to niezdrowe i nieprawdziwe wyobrażenia i troski, które możesz odrzucić. Jeśli wyładowałaś/eś złość na dziecku i widzisz, że się przestraszyło, ważne, byś – jako osoba dorosła – wzięła/wziął odpowiedzialność za tę sytuację. Gdy dziecko trochę podrośnie, będzie przekonane, że to z nim jest coś nie tak, gdy rodzice się złoszczą. Takie dziecko często bierze na siebie odpowiedzialność za tę sytuację i obwinia siebie. Dobrym sposobem, by tego uniknąć, jest przeproszenie dziecka. Poczucie dziecka, że jego godność została naruszona, jest wtedy mniejsze – uczucia dziecka wobec Ciebie jako rodzica są bardziej pozytywne.

Ćwiczenia oddechowe pomogą Ci się uspokoić oraz zmniejszyć natężenie zmartwień. Istnieje wiele różnych ćwiczeń oddechowych. Jednym z nich jest ćwiczenie nazywane oddychaniem po kwadracie, którego celem jest zmiana częstotliwości oddechu i uzyskanie nad nim kontroli. Wyobraź sobie kwadrat. Możesz na przykład skupić wzrok na obrazie, oknie lub czymś podobnym. Oddychaj spokojnie, pozwalając oczom przesuwać się po jednym boku kwadratu. Rób tak przez około 3 sekundy. Następnie wstrzymaj oddech na 3 sekundy, przesuwając wzrokiem po kolejnym boku kwadratu. Potem znów oddychaj spokojnie przez 3 sekundy, wodząc wzrokiem po trzecim boku kwadratu, a na koniec ponownie wstrzymaj oddech na 3 sekundy, przesuwając oczami po ostatnim boku kwadratu. Powtórz to ćwiczenie kilka razy, dopóki nie poczujesz, że Twój oddech i puls się uspokoił. Możesz najpierw poćwiczyć, kiedy jesteś spokojna/y. Wtedy będzie Ci łatwiej wykonać to ćwiczenie, kiedy będziesz odczuwać stres.

Pamiętaj, że ćwiczenie czyni mistrza. Wypróbuj więc różne techniki oddechowe i znajdź taką, która Ci odpowiada!